onGEHOORD

Als buurtbewoner wist Els een hele tijd niet goed wat Blij Leven was
en wie er achter die grote gevel woonde.
Door de jaren ontmoette ze af en toe jongens die er verblijven,
vooral in haar tuintje naast het schoolstraatje.
Tot Els voor de tweede keer met een jongere zonnebloemen plantte
in het schoolstraatje, en hierover een verhaal schreef.

Dat verhaal raakte de begeleiders van Blij Leven.
Aan hun kant van het schoolstraatje bekeken ze al even
hoe ze meer verbinding konden maken met de buurt.
Wat kan de buurt betekenen voor een kleine voorziening?
En wat kan de waarde van de voorziening voor het dorp zijn?
Er waren al fijne contacten maar er mocht meer groeien.
Dus nodigden ze Els uit. Samen opperden we veel ideeën,
waaronder dit verhalenproject.

De Verhalennocturne en Luistertour zijn
de creatieve toonmomenten van een langer proces.
Enerzijds zocht Els (ook professioneel schrijver) zorgzaam
verbinding en ging ze in gesprek en op stap met jongens die verblijven
– en verbleven – in de jeugdvoorziening in Kaprijke.
En met de begeleiders, die Els steeds opnieuw verwelkomden.
Anderzijds bundelden we samen met jongeren, begeleiders
en sympathisanten onze creatieve en organisatorische krachten.

Zo hopen we jongeren te zien en te horen. Niet alleen nu.
Hun verhalen te laten getuigen van hun kwetsbaarheid
én veerkracht. Iets wat elke mens kan (her)kennen.
Zo hopen we bij te dragen aan een genuanceerd beeld
over jongeren in de bijzondere jeugdzorg,
en stapjes te zetten naar meer begrip en interactie
tussen het dorpsleven en Blij Leven,
en tussen verenigingen, individuele buren en jongeren.

> de onGEHOORD projectpagina met audiofragmenten en babbelbox

Quote

xxx