Boekje ‘Bonte rokken van dezelfde lakens’ voor Babbelonië

In Babbelonië komen Nederlandstaligen en anderstaligen samen om te praten in groepjes. In Oost-Vlaanderen bestaan nu 14 Babbelonië-groepen.
In 2009-2011 (al een hele poos geleden dus) begeleidde ik de Babbeloniëgroep voor vrouwen in Lokeren (ondertussen organiseert de stad Lokeren haar eigen conversatiegroepen onder de naam BabbeLoke). Een heerlijke groep, waar we niet enkel spraken met elkaar, maar ook op uitstap gingen, samen kookten, aan ‘zelfzorg’ deden, … .

Toen ik andere professionele wegen insloeg, had ik het gevoel dat ik zoveel verhalen meenam, die ik liever wou delen met velen. Zo ontstond m’n idee om een boekje te maken. Ik vond veertien vrouwen van Babbelonië bereid om met me te praten, in open, diepe en warme gesprekken. In het Nederlands, gemeenschappelijke talen en soms met handen en voeten. Met veel (na)zorg en aandacht voor hun privacy en gevoeligheden, gaf ik de inhoud van dit boekje vorm.

Lokerse vrouwen praten openhartig. Een boekje vol.
Ze kwamen van heinde en verre, en ontmoetten elkaar in Babbelonië.
Ze vertellen over hun leven, gevoelens, gedachten, geloof, interesse, taal, …
Dit boekje is een uitnodiging om hen te leren kennen, om je te laten raken door hun kracht, humor en warmte. Soms vreemd, vaak zo herkenbaar.

> de digitale versie van het boekje ‘Bonte rokken van dezelfde lakens’ (2011)

Vincent Goussey (Studio Vlerk) verzorgde de vormgeving, Anne-Marie Vanden Bossche de fotografie.
In samenwerking met de stad Lokeren, het Oost-Vlaams Diversiteitscentrum (ODiCe vzw), Vormingplus Waas- en Dender en Samenlevingsopbouw Oost-Vlaanderen.

“Op het eerste zicht zou je denken: ‘Dit is al een paar keer gedaan. Nieuwkomers aan het woord’. Maar binnen de kortste keren was ik helemaal verkocht. Je duikt er in en je wordt een beetje deel van de groep (wat eigenlijk niet mocht in Lokeren als man :-)), waar verteld wordt in verscheidenheid én gelijkwaardigheid. Nog nooit werd Babbelonië zo mooi en duidelijk voorgesteld en het is nochtans helemaal geen ‘concepttekst’. Ik denk dat hieruit nog vaak zal geciteerd worden.”

Reactie van de directeur van één van de betrokken organisaties