Ik zie het voor me
hoe steeds meer mensen
door de knieën gaan, stil worden
met hun handen in de aarde
en hun oor en hart te luister.
“het zijn oortjes van vlees
waar de aarde mee luistert”
Paddenstoelen schieten uit de grond
en ik denk aan deze verzen van Miriam Van hee.
Wat hoort de aarde nu
als ze met al die oortjes luistert?
En wij?
Welke oortjes leggen wij
bij de aarde
te luister?
Rond de treurberken verschijnen steeds nieuwe vliegenzwammen.
Hun felrode hoeden verdoffen en verschrompelen snel,
keren naar de aarde terug.
Het is hier dat de aarde het duidelijkst tot me spreekt,
net als in stille kampeernachten,
waar ik scharrel in de moestuin,
of een plant mij raakt,
als ik mijn eigen hartenklop hoor.
Ik voel me leerling in zijn
in hoogste woorden in mijn hoofd
laten zingen zonder mee te trillen
in me afstemmen op de grondtonen.
Ik zie het voor me
hoe steeds meer mensen
door de knieën gaan, stil worden
met hun handen in de aarde
en hun oor en hart te luister.
Wat zou er ontstaan
mochten de mensen
op de klimaatconferentie
hierin vooraan-staanden zijn?
Ik weet
als we luisteren naar de wijsheid
van de aarde en onze eigen ziel,
de paden die ze ons tonen,
als we ons weer deel weten
van de natuurlijke samenhang,
haar liefhebben, vieren en bezingen,
als we helen van gif en pijn,
afgescheiden zijn en denken
(ook het isoleren van problemen en oplossingen)
als we dat echt durven, voluit – we zien het
in onze dromen en herinneringen, en op zovele plekken –
vibreren de vruchtbare aarde en wij samen van leven.
november 2022
Eén van de bijzondere initiatieven waar ik me nu graag mee verbind, is ‘The earth is calling’ / SInai22. Bezielers Ton van der Kroon en Anne Wislez ontvingen op de heilige plek Fatima in Portugal de boodschap om op 8 november 2022 met 1000 vrouwen de nacht door te brengen bij volle maan op de heilige berg Sinaï ”to hold space for the Earth”. Op meer dan honderd andere plekken in de wereld komen mensen samen om mee te verbinden.
Eén van die plekken is het dorp van Lembeke (Kaprijke) waar Ellen Van Riet en ik vrouwen uitnodigden om samen te verbinden met Moeder Aarde en het goddelijke vrouwelijke, ook in onszelf en elkaar. Om hen te eren en te horen waartoe ze elk van ons oproepen.
En de verzen komen uit het gedicht ‘Paddestoelen’ uit de dichtbundel ‘Buitenland’ van dichter Miriam Van hee: