Doorheen hun verval zie ik voorbije generaties en volgende, de kringloop waar ze deel van zijn en hoe levendig het voor hen deze lente begon. Bij A.: Er ligt rijm op de uitgebloeide zonnebloemstengels. Ze lieten zaden los, hun taak is volbracht, of nog niet … ze verwelkomen vogels, laten Lees meer…
Het begon met een vraag op een luie zondag: Els, kunnen we je helpen in je tuin? Twee buurjongensgezichten boven de hoge muur. Eigenlijk begon het eerder. De geluiden van spelende jongens achter de muurmaakten me in de lente van 2020 benieuwdnaar hen, jongeren in de bijzondere jeugdzorg,hoe het met Lees meer…
Ik maakte elders een bloemenbed winterklaar en zag een beukenblad. Toen hoorde ik dat. Je hebt de groeten van de rode beuk. Ik keek op naar jonge beuken. Verbaasd. Geraakt. Gezien. Gisteren nog zat ik behaaglijk tegen de oude rode beuk aan.Zij stonden er kilometers vandaan.Onder en boven de grond Lees meer…
Laag na laag halen we van de takkenhoop af. Zes kubieke meter hoop in verschillende stadia van compostering waarin hij en zijn voorganger rommel, puin en vuil dropten. Bundel na bundel takjes legt hij in mijn hand. Teder bijna.Voor ik ze de brullende muil van de hakselaar toesteek.Hoe onverwacht mooi, Lees meer…
Ik zie het voor me hoe steeds meer mensen door de knieën gaan, stil worden met hun handen in de aarde en hun oor en hart te luister. “het zijn oortjes van vleeswaar de aarde mee luistert”Paddenstoelen schieten uit de gronden ik denk aan deze verzen van Miriam Van hee. Wat Lees meer…
En toen was ik jou in de Raad van Alle Wezens. Jouw wortels trokken me diep in de aarde, ik sprak en stond met jou, door weer en wind, in zon- en maanlicht, heel andere tijden. We raakten verstrengeld. Dat bleef. Het was geen liefde op het eerste zicht, Rode Lees meer…
Het is moeilijk in schaarste te denken in een tuin van overvloed. De zee van mogelijkheden is hier onstuimiger dan angst voor tekort. Wat een welkom medicijn in deze tijd. Zaden oogsten, zaailingen potten, planten vermeerderen.Dat doe ik dezer dagen, heerlijk!Net als experimenteren met planten stekken.Het leven gaat hier verder Lees meer…
Ze toont dat hij niet bang hoeft te zijn om te vallen. Stilvallen is niet vallen. Hij kàn nòg trager. Gewoon, de voeten op de grond. Oh zonnebloemen!”, jubelt een meisje op haar kleuterfiets.“Rij door!”, beveelt haar vader er nors achteraan.En dan wat rustiger: “Ik kan niet nòg trager fietsen.” Lees meer…